Vervolg Kruger Park, Nelspruit, White River, Nelspruit en op weg naar Mozambique!

Vroeg in de ochtend Kruger ingereden. Fantastische dag gehad en veel wild gezien. Bij aankomst in camp Lower Sabie stond de thermometer op 45 gr!!!! We besloten toen maar iets te gaan eten in het restaurant op de campsite. Toen we terugkwamen stonk het in- en om de camper ontzettend naar rotte eieren! Deze lucht hadden we al twee keer eerder geroken maar dan midden in de nacht. Wij dachten dat ze op dat tijdstip de latrines reinigden maar niets was minder waar. Het bleek onze acuu van de camper te zijn die volledig naar z'n grootje was. De oplader van de zonnepanelen en de landstroom sloeg niet af en heeft de accu volledig oververhit. Waar we jullie nog niets van verteld hebben is dat we al vanaf PE problemen hadden met dit apparaat. Zonder stroom in Kruger rondgereden en al het eten in de koelkast maar weggegooid. Gelukkig hadden we niet veel ingeslagen.
Het tweede kamp was Skukuza en ook daar in de buurt veel gezien. In Skukuza telefonisch contact gezocht met een Camperworld winkel die ons het telefoonnummer gaf van een goed bedrijf voor dit probleem in Nelspruit. Helaas kon hij ons op z'n vroegst helpen op woensdag. We besloten om nog een dag in Kruger te blijven en zijn zuidwaards gereden naar het camp Berg en Dal.

De volgende dag op naar Nelspruit. Het probleem werd na enig zoekwerk duidelijk. De bedrading zat verkeerd en in Nederland hadden ze ons een autoaccu verkocht als zijnde een camper accu. Een auto accu kan niet zo vaak volledig laden en ontladen dus dan brandt hij volledig droog en kan zelfs in brand vliegen! Gelukkig waren we er op tijd bij maar het was niet gezond dat we hier tweemaal midden in de nacht ingelegen hebben. Nu maar hopen dat we er niets aan overhouden. We voelen ons prima maar weer € 260,- armer!

Na de reparatie op zoek naar een campsite. We vonden er één in het plaatsje Whiteriver maar deze kleine camping met zes plaatsen was zo volledig afgezet met rollen prikkeldraad, schijnwerpers en schrikdraad dat we het idee kregen in de gevangenis te zitten. De volgende dag maar weer op zoek en gelukkig vonden we de enige campsite in Nelspruit. Helaas werd die bewoond door zogenaamde Tokkie families! Achteraf was dit een geluk bij een ongeluk want mr. Murphy was nog niet klaar met ons. Donderdagmiddag gingen we even een boodschapje doen en toen brak de uitlaat. Terug op deze campsite bleek de buurman een uitlaatwerkplaats te runnen. Jan de volgende dag vroeg uit de veren, het regende namelijk pijpenstelen op de dag dat het gebeurde, want onze buurman wilde de uitlaat rond 07.00 uur meenemen Drie uur later kregen wij hem thuis bezorgd op de campsite, kosten € 9,- ☺😆! Ook weer opgelost!

Zondagochtend met nieuwe bladveren, nieuwe accu, correct gemonteerde bedrading en een gerepareerde uitlaat met goede moed op weg naar Mozambigue.

In Nelspruit hadden wij een zogenaamde Thirdparty insurrance geregeld want dit zou je op de grens een hoop tijd beparen. Helaas nam het alsnog twee volle uren in beslag. Direct na het passeren van de grens zaten we in een compleet ander Afrika. Het Afrika met bergen afval op straat, een strak zonnetje en drukke dorpjes. Helaas waren onze beide telefoonkaarten niet geldig in Mozambique en op zondag zijn alle Vodacom shopjes DICHT. DUS GEEN INTERNET EN GEEN GOOGLE MAPS, shit. Er staan in Mozambique namelijk geen borden met campsites aangegeven terwijl wij dat in ZA zo gewend waren. Dan maar de weg vragen naar een campsite maar dat is ook niet eenvoudig als er niemand Engels spreekt en wij geen Portugees. Ondertussen werd het al donker en we vonden een campsite in een boekje dat we bij ons hadden. STUITEREND over een zandweg op zoek naar deze campsite: VAST. Bushi zat in het zand en wilde niet meer voor- of achteruit. Gelukkig was daar een Bakkie die ons eruit trok. Bij aankomst op deze campsite bleek deze volledig verlaten door het management. Geen receptie alleen een paar dronken negers in huisjes. Wat nu???? Doorrijden dan maar want daar was het namelijk niet pluis. Bij navraag in een hotel langs de weg de richting gevraagd naar de campsite "Tan N Biki" waar we eigenlijk al twee uur naar op zoek waren. Hij wist de weg, gelukkig. In het donker op weg naar Tan N Biki en ook dat was weer een heel avontuur. Midden in een dorpje een klein zijstraatje in, naar beneden over een landweggetje daarna over een spiksplinternieuwe brug en plotseling een slagboom. Bij deze poort vroegen ze ons te betalen voor de pondfee? Moeten we op een boot nu? Nee jullie zijn over de brug gereden en dat kost geld want vroeger bedienden wij de pond. Goed betaald en verder op weg. Het was nog maar drie kilometer vertelde deze mannen ons maar drie kilometer over een dirttroad met gigantische potholes en in het pikkedonker duurde zeker een klein uurtje. Ondertussen was het al 20.00 uur. Plotseling een mooie gate met de naam Tan N Biki en gelukkig werd hij voor ons geopend. We reden een Afrikaans paradijsje binnen met een restaurant, twee zwembaden en de zee achter waanzinnig mooie duinen. Wow, hier blijven wij de hele week genieten. Het is hier al twee dagen schitterend weer, aardige mensen en in de ochtend trekken de vissers de netten binnen, op een verder toeristenvrij, strand. Wat wil een mens nog meer, niets. Morgenochtend gaan we bij deze vissers garnalen kopen en dan smullen maar!

Wordt vervolgd met foto's! Dikke kus allemaal.