Ngorongoro krater

Vanuit de Serengeti zijn we naar de Ngorongoro krater gereden. Ruim 26 jaar geleden waren wij daar voor het laatst tijdens onze huwelijksreis. We waren benieuwd! De weg er naar toe verliep voorspoedig en ons kamp was, bij aankomst, al opgeslagen met nieuwe hoge  waterdichte tenten; TOP! 

De campsites in de krater zijn vernieuwd maar het echte Afrika gevoel is daardoor ook volledig  verdwenen! Er staan nu twee gigantisch kale, sfeerloze gebouwen van baksteen met golfplaten daken op het gras. Een keukenhal voor de koks en een soort van holle sfeerloze "eetschuur" voor de toeristen. Afschuwelijk!!!!! In "the good old day's" zat je om het kampvuur met een kop koffie of thee in je hand te kijken hoe de kok het eten bereidde. Om je heen alles puur natuur van 's-morgens vroeg tot 's- avonds laat. Regen of geen regen🙄 je zat buiten en zo hoort het ook tijdens een trip in the bush! Enfin, we zullen het maar houden op de Afrikaanse "vooruitgang"!
Zesentwintig jaar geleden beleefden we op deze campsite een paar van de spannendste nachten in Afrika: een big bull olifant van vier meter hoog voor onze tent, hyena's die er met onze tafel en keukengerei vandoor gingen en een gigantisch groot stekelvarken vlak naast Karin, in het pikdonker,  bij de auto (deze verhalen zijn bij alle insiders bekend). Nu zagen we een paar Maribu's, twee eekhoorns en ontelbaar veel mestkevers in het kamp.. We durfden bijna niet te gaan slapen 🤣🤣!

De volgende ochtend om 05.30 uur op, douchen,  ontbijten en om 06.15 uur waren we alweer op weg naar de bodem van de krater. Niets veranderd in 26 jaar dat schitterende gat in de grond, van bovenaf, gelukkig! Wat een onwerkelijk mooi oer uitzicht voordat je afdaalt.
Direct nadat we benedenwe de eerste weg waren ingeslagen zagen we een hele grote troep hyena's aankomen wandelen richting een natuurlijke vijver naast de weg. Nog nooit hadden we zoveel hyena's bij elkaar gezien en daarbij gingen er ook nog een paar lekker badderen! Wat een top begin van een gamedrive. Lang hebben we van dit tafereeltje genoten en mooie foto's en filmpjes kunnen schieten en opnieuw gebeurde dit alles vlak naast de auto. We zijn de hele ochtend in de krater gebleven en hebben veel mooie dingen gezien, leeuwen, hippo's, wildebeesten, zebra's,, jackel's, etc. Het was weer een mooie ervaring maar daarbij moeten we wel opmerken dat het beneden in de krater steeds meer op een grote dierentuin begint te lijken. Veel safariauto's en bij de hippo-poel mag je nu zelfs uitstappen en kun je drankjes kopen in een soort van winkeltje! D,aarbij ook nog toiletgroepen in de aanbieding, het moet niet gekker worden daar 😰.

Zo tegen 12.30 uur terug naar boven naar het kamp voor de lunch. Tenten inpakken en terug naar de gate. Rond 16.00 uur werden we weer gezond afgezet op onze campsite en daar stond in het zonnetje onze Bushi, geheel ongeschonden, blinkend op ons te wachten: we zijn weer thuis🤗🤗! Op Panoramaview campsite zijn we nog twee nachtjes gebleven om weer een beetje bij te komen van alle mooie ervaringen en belevenissen.

In Tanzania wilden we nog graag Tarangiri nationaal park bezoeken maar we hoorden dat daar, door de regen, de wegen nagenoeg onbegaanbaar waren en het wild daardoor te wijd verspreid over het park liep. Zonde van je geld meldde ons enkele toeristen, jammer! Dan maar snel weer doorkarren naar onze volgende bestemming : Zambia! Via Moshi, Dodoma, Iringa (ons hotelletje voor € 10,- per kamer van de heenweg richting Kenia), Mbeya (The old farm house en campsite) en over de grens bij Tunduma. Dit stuk reden we opnieuw in 3 dagen! De wegen in Tanzania zijn top en er rijdt weinig verkeer.

ZAMBIA
In noord Zambia net over de grens geslapen bij een Missiepost die daarbij een schitterend mooie campsite hadden gebouwd inclusief Afrikaanse kleine huisjes in het bos met buitenkeukens en eet- en loungebanken. Het lag aan een riviertje maar door de dichte begroeing was vissen helaas niet mogelijk. De volgende ochtend doorgereden naar de campsite in het plaatsje Mpika waar we drie Duitsers tegenkwamen waarmee we ook, zo'n  6 maanden geleden, in het Kruger Park op de camping hadden gestaan. Wat is Afrika toch klein😉. Zij waren onderweg in Nambia een leuk jong Zweeds stelletje tegengekomen en daar reisden ze nu al enige tijd mee op. Zij arriveerden pas tegen 21.00 uur op de campsite omdat ze hadden geprobeerd het park South Luangwa te bereiken. Na 5 uur rijden en ondertussen constant vast te blijven zitten in de bagger moesten ze helaas omkeren. Ook daar de wegen dus onbegaanbaar geworden door het vele water! Shit, dus ook dit park moeten we aan onze neus voorbij laten gaan!  Dan maar direct doorrijden naar de Victoria falls in Livingstone!

Door Zambia loopt vanaf de grens één weg naar het zuiden! Noord Zambia is naast deze weg zo dicht begroeid met bomen en struiken dat er geen bal aan is om er uren doorheen te rijden. Asfalt en bomen, asfalt en bomen, asfalt en bomen om gek van te worden. Mooie doorkijkjes, hoemaar! Mensen en dorpjes kom je ook nagenoeg niet tegen en als je wel iemand langs de weg ziet brengen ze hun hand naar de mond met het gebaar 😥 dat ze iets te eten willen? Dit hadden we nog niet eerder gezien in Afrika terwijl het zo'n vruchtbaar gebied lijkt/is. Later hoorden we van een Zambiaan in het zuiden (waar de ene na de andere grote farm elkaar afwisseld) dat de noordelingen te afwachtend zijn en weinig nieuws ondernemen. Het zijn van oorsprong veehouders en geen landbouwers. Dus als de enige koe of de geit die ze bezitten ziek wordt dan krijgen ze uiteindelijk vanzelf honger. Tja, het is een keuze van ze blijkbaar om niets in de grond te stoppen naast snijmais (veevoer) maar wie zijn wij om daar verder iets van te zeggen of vinden. Als wij ons inkomen verliezen of geen inkomen meer hebben dan hebben wij ook niet voldoende boontjes, tomaatjes, uitjes en sla in de tuin staan om de slechte tijd door te komen. Laat staan een koe, varken of geit. Misschien toch het overwegen waard als we terug zijn in Nederland😁😁!

Midden- en zuid Zambia wordt "iets"  mooier om doorheen te rijden en ook de wegen op sommige stukken iets beter. Hier hebben zich veel blanke Zimbabwaanse landbouwers gevestigd na de land terugvorderingen van Mugabe. Ze willen niet meer terug naar hun geboorteland, nu hij eindelijk weg is, maar ze missen het nog wel het goeie ouwe leventje daar in het mooie Zim!

We bereiken rond het middaguur Livingstone. Wat een leuk klein toeristisch stadje. Na het bekijken van diverse nagenoeg lege campsites vinden we een plekje, op loopafstand van het centrum, op de parkeerplaats bij de Jolly boy's backpackers! Ook wel eens leuk om naar het dorpje te kunnen wandelen om vervolgens op een terrasje een echte cappuccino te kunnen gaan drinken! Die luxe was er niet vaak tijdens onze reis. Het is meestal een (nep)cappuccino onder ons luifeltje naast Bushi en die smaakt, helaas, toch anders dan uit een professionele espressomachine😋. Genieten!

De volgende dag wij naar de falls gewapend met regenponcho's want je wordt echt nat daar volgens de receptioniste van de backpackers en dat werden we!

Waanzinnig die Victoria falls. Wat een kracht, opspuitend water (mist) en wat een schitterende omgeving. Een ervaring die je nooit meer vergeet al word je honderd!

Die Livingstone z'n bek moet, net als die van ons, toch wel minimaal een half uurtje wijd open zijn blijven staan! Daarbij kwam hij met een kano aan en stonden wij maar gewoon als een stel natte toeristen langs de kant te kijken. Op een bepaald moment kom je aan bij een soort van hangbrug en dan loop je pal voor de falls langs! Een overweldigende hoeveelheid water dondert dan op je neer. Buiten de vloer van de brug, mist en water zie je verder niets van de falls zelf. Het is een kwestie van overleven en om zonder te verzuipen naar de overkant  van de brug te komen om daar vervolgens opnieuw van een magnifiek uitzicht op deze vallende massa water te genieten! Natuurlijk weet je dat je ook weer terug moet en bij dat idee alleen al krijg je opnieuw de slappe lach zoals op de heenweg. We hebben de hele ochtend genoten van dit uiterst vochtig uitstapje en we hadden het voor geen prijs willen missen!

Wordt vervolgd!