(On)belangrijke momenten.

Tijdens de ruim drie maanden in Afrika is het opvallend hoeveel viervoeters ons bewaakt hebben! Op iedere campsite waar (beach)dogs aanwezig waren lagen ze in de avond en gedurende de hele nacht onder- en rond Bushi. Als we een strandwandeling gingen maken liep er zo af en toe één met ons mee. Op Tan 'n Biki was er een vier maanden jonge Jack met de naam Chico. Nog nooit hebben wij zo'n actief hondje meegemaakt (ook zijn baasjes niet). De hele dag was hij aan het rennen, andere honden aan het zieken of dingen aan het verplaatsen: geen bezem, handdoek, onderbroek of wat dan ook was veilig voor Chico. Ze noemden hem de campsite terrorist, ha, ha.
We voerden geen van de honden tijdens ons verblijf maar zolang als wij er waren lagen ze bij ons, zelfs Chico was er iedere ochtend trouw om even op adem te komen: wat een vertrouwd en veilig gevoel gaf ons dat! Het maakte iets goed aan het gemis van onze eigen trouwe viervoeters Ushi en Bernard die zo'n liefdevol thuis hebben gevonden , tijdens onze reis, bij Naomi en Sjoerd aan het strand in Monster.

Op onze huidige campsite in Tofo zijn het 4 kittens die op de dag dat we arriveerden door hun moeder verplaatst werden onder Bushi. Ze waren meer dood dan levend en hun moeder was graatmager. Voordat we iets konden ondernemen stond er een Duitse dame met een zak kattenvoer voor onze luifel. Ook zij had gezien dat het hele spul tijdens onze afwezigheid onder de auto werd gelegd door moeders en was direct voer voor ze gaan kopen en of wij zo vriendelijk willen zijn ze driemaal per dag een bakje voer te geven met wat water en/of melk. "Onze" kittens zijn als nieuw en binnen een week tweemaal zo groot geworden. De hele dag en nacht zijn ze in de weer op en rond Bushi. Ze klimmen op de banden in onze stoelen en slapen onder het trapje om in de camper te stappen.
Zoals velen van jullie weten zijn wij verre van kattenliefhebbers maar vier kittens de hele dag lol zien maken is ongelofelijk leuk. Ze worden steeds brutaler en sterker dus zo af en toe moeten we er een van onze stoel of tafel halen. Of ze hangen in een klein denneboompje voor onze camper als een paar vreemde kerstballen; Het enige probleem waar we ons hart voor vast houden is dat ze vlooien hebben! Wat staat ons te wachten als we onze spulletjes op een volgende CS uitpakken?, ...een vlooien plaag! We houden jullie op de hoogte!